هدف مطالعه: کوبی و همکاران ( 2013 ‏) طی یک مطالعه سه ساله (آینده نگر، تصادفی، مولتی سنتریک) طول عمر ترمیم های خلفی انجام شده با بیودنتین (یک ماده جدید جایگزین عاج) را مورد بررسی قرار دادند. 

‏مواد و روش ها: ابتدا به منظور ارزیابی طول عمر بیودنتین در ترمیم های خلفی، این ماده بر اساس معیارهای USPHS (خدمات بهداشت همگانی ایالات متحده) با کامپوزیت z100 مورد مقایسه قرار گرفت. در مرحه دوم پس از بروز ابریژن، بیودنتین به عنوان ماده جایگزین عاج در همراهی با کامپوزیت z100 ارزیابی شد. 

‏نتایج: ابتدا 397 ‏نفر وارد مطالعه شدند. در بررسی اولیه که پس از یک سال انجام شد، 212 ‏نفر در مطالعه باقی مانده بودند. در ابتدای انجام ترمیم، هر دو ماده از نظر جا به جایی‏، فرم آناتومیک ( )، تطابق لبه ای   و تماس اینترپروگزیمال   درجات مطلوبی را نشان دادند. طی پیگیری، دو ماده از نظر خشونت سطحی در سطح مطلوب درجه بندی   شدند و بعلاوه فاقد پوسیدگی ثانویه و درد پس از عمل بودند. بیودنتین تا شش ماه پس از انجام ترمیم خواص قابل قبولی را ازنظر فرم آناتومیک  ، تطابق لبه ای   و تماس اینترپروگزیمال  حفظ نمود. مقاومت به تغییر رنگ لبه ای در بیودنتین برتر از z100 بود. در مواردی که پس از کنترل وایتالیتی پالپ، بیودنتین به عنوان جایگزین عاج حفظ و با کامپوزیت z100 پوشانده شد، ترمیم هایی مطلوب و بدون علایم کلینیکی را فراهم آورد. 

‏نتیجه گیری: بیودنتین به عنوان ماده ترمیمی دندانهای خلفی تا شش ماه قابل قبول است. چنانچه پس از این مدت با کامپوزیت z100 پوشش داده شود، یک جایگزین عاجی مناسب، با کارآیی مطلوب و قابل قبول خواهد بود. 

‏اهمیت کلینیکی: بیودنتین می تواند به عنوان جایگزین عاج در زیر ترمیم های خلفی کامپوزیت استفاده شود.